|
Warszawskie Zakłady Fotochemiczne 17 marca 1949r. decyzją dyrektora Przesiębiorstwa Państwowego „Film Polski” Aleksandra Forda, na bazie przedwojennego działu produkcji fotochemicznej „FOTO” fabryki „J. Franaszek S.A.”, uruchomiono Warszawskie Zakłady Fotochemiczne. Dotychczas jedynym, powojennym wytw órcą materiałów fotograficznych były Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne (powstałe na bazie przedwojennej fabryki „Alfa”, należącej do Mariana Dziatkiewicza). Początkowo zakład produkował tylko błony rentgenowskie (30 000 m² w roku 1949) oraz taśmę filmową kinematograficzną (63 000 m² w roku 1949). W tamtym czasie błony fotograficzne znajdowały się w fazie prób. W roku 1950 rozpoczęto produkcję błon fotograficznych, zwojowych oraz małoobrazkowych.
|
|
Bezodblaskowa
Błona
Ortopanchromatyczna Drobnoziarnista Pierwszy typ błony
produkowanej przez WZF. Światłoczułość 17°/10 DIN. Brak jeszcze
handlowej nazwy Fotopan, czy światłoczułości wyrażanej w systemie
CUK
|
||
|
||
Fotopan
Kwestia roku pojawienia się na polskim rynku błon
Fotopan jest niewyjaśniona. Prawdopodobnie nastąpiło to w połowie
lat 50, gdy zarówno warszawskie, jak i bydgoskie zakłady przyjęły
wspólną nazwę handlową „Foton”. Błony te miały
światłoczułość 44 CUK, 16 DIN. Na
opakowaniu brak tej informacji.
|
||
Fotopan F
Następca pierwszego Fotopana. Na opakowaniu pojawia się oznaczenie
światłoczułości w systemie CUK (Centralny Urząd Kinematograficzny).
64 CUK około
18°
DIN. Z
produkcji został wyparty w pierwszej połowie lat 70. przez Fotopana
FF. Z katalogu na rok 1960: |
||
W okresie lat
60. materiał ten produkowano w formatach:
|
||
Fotopan F, wersja średnioformatowa i małoobrazkowa razem. A także w formacie 35mm jako:
ładunek ciemniowy (Typ 1 – bez szpuli do ładowania kaset w ciemni)
Porównanie dwóch typów konfekcji wersji małoobrazkowej: 1 – ładunek ciemniowy 3 – dzienny na szpuli (bez kasety)
W połowie lat 60. żółte opakowanie zastąpiono zielonym. Zmieniła się też grafika na opakowaniu.
Drugi typ opakowania w wersji małoobrazkowej.
Ładunek dzienny Typ 3.
Termin wywołania do sierpnia 1973r.
|
||
Fotopan S Fotopan Super pojawił się na polskim rynku, podobnie jak Fotopan F, pod koniec lat 50.
Naświetlona błona zwojowa Fotopan Super. Na przełomie lat 50./60. nazwę handlową „Super” skrócono do litery „S”. Początkowo światłoczułość wynosiła 21° DIN. W późniejszym etapie produkcji, gdy zaniechano już stosowania skali CUK, wynosiła ona 22° DIN, 125ASA.
Pierwszy typ opakowania. Światłoczułość 88 CUK = 21° DIN. Brak daty ważności, czy numeru emulsji.
Małoobrazkowe pudełko z błędem. Zawiera informację o ilości klatek dla wersji średnioformatowej.
Tak samo jak w przypadku Fotopana F
opakowanie na przestrzeni lat uległo modyfikacji. Fotopan S w
produkcji pozostawał do połowy lat 70. Drugi typ opakowania. Termin wywołania do października 1972r.
|
||
|
||
|
||
Fotopan
U
Fotopan ULTRA pojawił się w połowie
lat 50. Z początkiem lat 60. skrócono jego nazwę (Fotopan U).
|
||
Fotoncolor
Pod koniec lat 50. warszawski FOTON
opracował i wdrożył do produkcji barwny kinematograficzny film
pozytywowy FOTONKOLOR do sporządzania kopii ekranowych. Na bazie
tego osiągnięcia z początkiem lat 60. wprowadzono do sprzedaży
barwny film negatywowy do światła dziennego – Fotoncolor NS.
Błona zwojowa Fotoncolor NS. Światłoczułość 16° DIN, 44 CUK. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
Błona zwojowa Fotoncolor NS. Termin wywołania do września 1963r. Widoczna obniżka ceny z 20 do 15 zł. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
W późniejszym etapie produkcji zwiększono światłoczułość z 16 do 18° DIN.
Błona małoobrazkowa Fotoncolor NS. Ładunek dzienny na szpuli w kasecie. Termin wywołania do maja 1965r. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
Błona małoobrazkowa Fotoncolor NS. Światłoczułość 18° DIN, 64 CUK. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
Niestety, szybkie zaniechanie produkcji spowodowane było deklaracją kombinatu ORWO z NRD o zaopatrzeniu krajów RWPG w barwne materiały światłoczułe. Opracowaną technologię wraz ze specjalistycznymi maszynami do oblewów wielowarstwowych przekazano bliźniaczym zakładom FOTON Bydgoszcz, gdzie służyły do produkcji kolejnych odmian barwnego papieru do powiększeń Fotonkolor. Mikrofilm negatywowy Z katalogu na rok 1960: „Drobnoziarnista, przeciwodblaskowa błona małoobrazkowa i zwojowa do reprodukcji kreskowej dokumentów, druków i rysunków jedno- i wielobarwnych z ewentualnym użyciem filtrów świetlnych.”
Puszka mikrofilmu negatywowego.
Materiał udostępnił BW z forum korex.net.pl |
||
Fotopan N – 200 Z początkiem lat 70. Warszawskie Zakłady Fotochemiczne otrzymały zagraniczne zamówienie na wyprodukowanie partii błon zwojowych o czułości 200 ASA. Zleceniodawcą była „pewna renomowana fabryka fotochemiczna”*. Partia wyprodukowanych błon trafiła na reeksport jako Vola-Film N-200. Nadwyżka z tej partii produkcyjnej została sprzedana w kraju pod nazwą Fotopan N-200. Prawdopodobnie zastosowana w tym materiale emulsja została wykorzystana później do opracowania Fotopana SR – następcy Fotopana U. Co ciekawe, przez jakiś czas Fotopan N-200 figurował w katalogu wyrobów Fotonu jako część asortymentu.
*Tak wynika z opracowania „WZF Foton
lata 1945-1988”, wydanego w 1988r. Fragment katalogu wyrobów Fotonu z 1972r. opisujący błonę Fotopan N-200. Materiał udostępniony przez Krzysztofa Polańskiego. Fotopan N-200 był również produkowany w formacie małoobrazowym, o czym katalog z 1972 roku nie wspomina.
Fotopan N200 w wersji małoobraskowej. Termin wywołania do kwietnia 1973r. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
Fotopan N200. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
Fotopan N200 - ulotka informacyjna. Materiał udostępnił Woytek P. Kowalczyk (wpkx.pl)
|
||
Fotopan SR
Superpanchromatyczny następca Fotopana U z ulepszoną
emulsją. W sprzedaży pojawił się na początku lat 70. Światłoczułość
wynosiła
24° DIN, 200 ASA.
W produkcji pozostawał do końca „gierkowskiej dekady sukcesu”. |
||
|
||
Fotopan
CD
|
||
Fotopan FF
Fotopan FF w wersji małoobrazkowej. Materiał udostępnił Łukasz Bakuła.
|
||
Od 1977r.
konfekcją wyprodukowanych w Warszawie błon zwojowych zajmowały się Bydgoskie
Zakłady Fotochemiczne.
Związane to było z korekcją koncepcji asortymentowej w WZF i
przekazaniem Bydgoszczy całego parku maszynowego służącego do
konfekcjonowania.
Fotopan FF - ulotka informacyjna. Materiał udostępnił Łukasz Bakuła.
|
||
Fotopan HL 11 lipca 1969 roku Warszawskie Zakłady Fotochemiczne FOTON zakupiły od angielskiej firmy Ilford licencję „know how” na produkcję nowoczesnych błon rentgenowskich i wysokoczułych, fotograficznych błon negatywowych. Te ostatnie były licencyjną wersją Ilforda HP4. Szereg trudności i przeszkód sprawił, że ukończenie i uruchomienie nowej linii produkcyjnej nastąpiło dopiero na początku 1979 roku. Nowy rodzaj błon fotograficznych otrzymał nazwę handlową Fotopan HL i szybko uzyskał bardzo dobrą opinię ze względu na wysoką ostrość konturową obrazu, mimo dużej światłoczułości.
Fotopan HL, wersja małoobrazkowa. Materiał udostępnił Łukasz Bakuła.
Fotopan HL - ładunek dzienny w papierze ochronnym. Materiał udostępnił BW z forum korex.net.pl
Fotopan HL - ładunek dzienny. Materiał udostępnił BW z forum korex.net.pl
Fotopan HL - pierwsza strona ulotki informacyjnej. Materiał udostępnił Łukasz Bakuła.
Fotopan HL - druga strona ulotki informacyjnej. Materiał udostępnił Łukasz Bakuła.
|
||
Fotopan FL Opracowany i wdrożony w połowie lat 80. do produkcji następca Fotopana FF. Cieszący się uznaniem wśród fotografów. Podobnie jak w przypadku Fotopana FF światłoczułość wynosiła 18° DIN, 50 ASA. Pakowany w pudeło z niebieskim, poprzecznym paskiem. Z powodu stałych braków materiałów często, zastępczo pakowany w pudełko Fotopana FF z następlowaną korektą nazwy.
Fotopan FL - opakowanie zastępcze po Fotopanie FF. Materiał udostępnił BW z forum http://www.korex.net.pl
Fotopan FL - pierwsza strona ulotki informacyjnej. Materiał udostępniony ze zbiorów prywatnych.
Fotopan FL - druga strona ulotki informacyjnej. Materiał udostępniony ze zbiorów prywatnych.
|
||
|